“Η δόξα είναι εφήμερη”

Δικαιολογημένη και κατανοητή η αγωνία όλων μας για το μέλλον της πατρίδας. Και θεμιτές οι διαφωνίες που μπορεί να έχει οποιοσδήποτε με την πολιτική τακτική.

Πραγματικός πατριώτης όμως δεν είναι αυτός που βγάζει πύρινους λόγους σε τηλεοπτικά παράθυρα και ραδιόφωνα  εκμεταλλευόμενος την δυστυχία του λαού. Ούτε εκείνοι οι (για την πάρτη τους) “δεξιοί” που κάνουν ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής στην Βουλή και στην TV

Πατριώτης είναι εκείνος που μέσα από αντίξοες συνθήκες προσπαθεί να κρατήσει την χώρα όρθια έχοντας ως κύριο μέλημα την επιβίωση και την ευημερία του λαού της, με όποιο προσωπικό και πολιτικό κόστος.

Γουστάρω κι εγώ όπως πάρα πολλοί άλλοι  να δω τον Σαμαρά να αποχωρεί από την κυβέρνηση Παπαδήμου, να τα «σπάει» με την Τρόικα και να προκηρύσσει εκλογές στην Πλατεία Συντάγματος.  Είμαι επίσης βέβαιος ότι στην περίπτωση αυτή  θα κατακτούσε ισχυρή πλειοψηφία και ο λαός θα τον πήγαινε στο Μαξίμου εν είδει ρωμαϊκού θριάμβου.

Νομίζετε ότι ο Σαμαράς δεν το θέλει;

Νομίζετε ότι του αρέσει να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον ΓΑΠ, τον Καρατζαφέρη και έναν εκπρόσωπο των τραπεζιτών;

Νομίζετε ότι του αρέσει να συμμετάσχει στην λήψη νέων μέτρων;

Η ψυχή του το ξέρει κι αδιάψευστος μάρτυρας οι φωτογραφίες από τις συναντήσεις με τον Παπαδήμο.

Έχει όμως ένα φίλο από τα παλιά, που είναι συνεχώς στο πλευρό του και αποφεύγει την δημοσιότητα όπως ο διάολος το λιβάνι (όχι σαν μερικούς μερικούς, να μην λέμε ονόματα) και του ψιθυρίζει στο αυτί: “η δόξα είναι εφήμερη, Αντώνη, θυμήσου τι έλεγαν στους Ρωμαίους αυτοκράτορες στους Θριάμβους (Sic transit gloria mundi)”

“Μην καταλαμβάνεις μια θέση που είναι απομονωμένη και αποκομμένη από πόρους”, έλεγε ο Σουν Τζου…

Και δυστυχώς η ωμή πραγματικότητα λέει, ότι η Ελλάδα αν δεν πάρει το επόμενο πακέτο διάσωσης θα μείνει χωρίς λεφτά και πόρους και αποκομμένη από τις αγορές. Η επιστροφή στην δραχμή θα είναι καταστροφική για τον λαό, που θα ρίξει το φταίξιμο στον Σαμαρά. Οι ίδιοι που θα τον πάνε πανηγυρικά στο Μαξίμου θα ζητάνε την κεφαλή του επί πίνακι, όταν δεν θα έχουν να φάνε.

Δεν λέω, η ιδέα της δραχμής ακούγεται ιδιαιτέρως ρομαντική. Η  ιδέα της πείνας δεν ξέρω όμως πως θα ακουστεί.

Όσοι όψιμοι αντιμνημονιακοί τριγυρίζουν τώρα στο διαδίκτυο και ρίχνουν το ανάθεμα στον Σαμαρά (συμπλέοντας με εκείνους που πριν από δυο χρόνια μας καλούσαν να στηρίξουμε τη Ντόρα και τους άλλους που πριν από τέσσερα χρόνια προσκυνούσαν εκείνους που παρέδωσαν την Ελλάδα στον ΓΑΠ και την μαμά του) θέλουν να ξεχνούν το βασικό: Ότι δεν θα είχαμε οδηγηθεί σε αυτή την δεινή ήττα αν ο ΓΑΠ και η παρέα του αντί να εισπράττουν λεφτά από την τρόικα για  να βολεύουν ημετέρους, εφάρμοζαν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.

Δεν θα είχαμε οδηγηθεί εδώ, αν ο ΓΑΠ και η παρέα του εφάρμοζαν ορισμένες πολιτικές από αυτές που πρότεινε ο Σαμαράς όταν είπε ΟΧΙ στο Μνημόνιο, καθώς και από αυτές που παρουσίασε τόσο στο Ζάππειο Ι, όσο και στο Ζάππειο ΙΙ.

Επειδή όμως δεν έκαναν τίποτα, καλείται τώρα ο Σαμαράς να ”καθαρίσει”.

Και δεν κάνει τίποτα διαφορετικό από αυτό που υποσχέθηκε από την πρώτη στιγμή: ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ. Πριν από λίγους μήνες όταν στην επιστολή του προς την Τροίκα άλλαξε για λόγους τακτικής το “επαναδιαπραγμάτευση” με το “τροποποίηση” πέσανε να τον φάνε. Τώρα που διαπραγματεύεται και σέρνει και τον Καρατζαφέρη μαζί του, λένε ότι “όλοι ίδιοι είναι”.

Κερδίζουμε λίγα προς το παρόν; θα συμφωνήσω. Αλλά κερδίζουμε. Δεν παραδινόμαστε αμαχητί. Για πρώτη φορά η τρόικα στριμώχνεται και αναγκάζεται να υποχωρεί επιστρέφοντας με νέες προτάσεις. Αυτό συμβαίνει καθημερινά τόσες ημέρες τώρα και δεν οφείλεται φυσικά ούτε στον κ. Παπαδήμο ούτε στον αρχηγό χωρίς κόμμα, ούτε στον ΛΑγΟΣ.

Και μετά τις εκλογές, ως πρωθυπουργός πλέον, ο Σαμαράς θα διαπραγματευτεί καλύτερα και περισσότερα. Η συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου αυτό εξυπηρετούσε : να φτάσει να διαπραγματευτεί ο ίδιος. Όχι με οδοφράγματα και ποτάμια αίματος στους δρόμους, αλλά με τακτικές κινήσεις.

Όποιος έχει κάτι καλύτερο να προτείνει, εδώ είμαστε να το δημοσιεύσουμε.

Και αν δεν είναι αυτή πατριωτική στάση, τότε ποια είναι;

Πάνος Ζ.

ΥΓ: “Ο πολεμιστής είναι δυνατός, όταν αναγκάζει τον εχθρό να του απαντήσει. Είναι αδύνατος, όταν αυτός απαντά στον εχθρό”, έλεγε επίσης ο Σουν Τζου
…