Εκμεταλλεύτηκα αυτό το ταξίδι αστραπή και είπα απόψε να βγω με τα φιλαράκια μου σε ένα ταβερνάκι του χωριού,όπου φάγαμε καλά και ήπιαμε αρκετό κρασάκι!!!
Δεν είναι αυτός ο λόγος που γράφω,αλλά θέλω να σας μεταφέρω όσα είπε ο φίλος μου ο Δημήτρης ,που έχει μια κόρη Αριστούχο Ερευνήτρια και δυστυχώς δεν υπάρχει ελπίδα να εργαστεί στην Ελλάδα!!!!
Όποτε έρχεται η κόρη του και ξαναφεύγει για το Εξωτερικό,την συνοδεύει στο αεροδρόμιο και πάντα τα δάκρυά του κυλάνε στα μάγουλα του και είπε......
Σε όλα τα αεροδρόμια της Πατρίδας μας,ο κόσμος θα γλιστράει από τα δάκρυα τον γονιών που κλαίνε για τα παιδιά τους,που δεν βρίσκουν δουλειά εδώ και ξενιτεύονται........
Άδειασαν όλα τα ποτήρια μονορούφι και φύγαμε,δεν υπήρχαν άλλα λόγια για κουβέντα,μόνο σκέψεις για αυτές τις αλήθειες......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου