Ο πρόεδρος του τέταρτου κόμματος στη συνείδηση της κοινωνίας (έχει και παρακάτω κ. Βενιζέλε…) εμφανίζεται εξοργισμένος γιατί δεν του δίνουν και πολύ σημασία ενώ ο ίδιος με μια μονότονη και κουραστική έκρηξη μεγοαλομανίας θέλει να σώσει την πατρίδα.
Μάλιστα, στο non paper τολμά να μας πει ότι ο ίδιος και ο κ. Κουβέλης έκαναν… χάρη στον Αντώνη Σαμαρά που τον δέχθηκαν για πρωθυπουργό και θα μπορούσαν να βάλουν άλλον. Μάλιστα, συγκρίνει την παρούσα κυβέρνηση με την «ανωμαλία» του Νοεμβρίου του 2011 τότε, που όπως λέει, ο κ. Σαμαράς δε αντιδρούσε στο πρόσωπο του πρωθυπουργού. Δε μας λέει φυσικά ότι πέρυσι ο ίδιος και οι κλίκες του μέσα στο ΠΑΣΟΚ καθαίρεσαν τον Γ. Παπανδρέου σε ένα βελούδινο πραξικόπημα. Τι σχέση έχει αυτό με τη σημερινή κατάσταση όπου πριν δύο μήνες ο λαός έδωσε 30% και την πρώτη θέση στον Σαμαρά; Τι ήθελε ο κ. Βενιζέλος, να επιβάλει και το ποιος θα είναι πρωθυπουργός; Να φανταστούμε ότι θα ήθελε διακαώς να είναι ο ίδιος, αλλά ρωτάει τον κόσμο αν τον θέλει αυτόν;
Λέει επίσης στο non paper ο κ. Βενιζέλος ότι η παρούσα κυβέρνηση δε μπορεί να λειτουργεί με αποφάσεις που λαμβάνει μόνος του ο Σαμαράς αλλά ότι είναι δημοκρατική υποχρέωση να συγκυβερνά με τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Κουβέλη. Και τονίζει ότι σε άλλες χώρες με κυβερνητικό συνασπισμό υπάρχει διαφορετική κυβερνητική κουλτούρα σε αντίθεση με όσα θέλουν οι… κύκλοι του Μαξίμου.
Μήπως να θυμίσουμε στον κ. Βενιζέλο ότι ο ίδιος επέλεξε να μη συμμετάσχει ενεργά το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση προκειμένου να μη χρεωθεί τις δύσκολες ημέρες που φαίνονταν στο βάθος. Δεν έβαλε ούτε ένα στέλεχος του κόμματός του στην κυβέρνηση κι άφησε τον Σαμαρά να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Μήπως ξέχασε ο κ. Βενιζέλος ότι Χρυσοχοϊδης και Λοβέρδος του ζητούσαν να πάρουν μέρος στην κυβέρνηση αλλά ο ίδιος επέλεξε τον… Λιβιεράτο, τον Παπαθεοδώρου ή τον Ταυτσάρη; Αν ήθελε διαφορετική κυβερνητική κουλτούρα ας έθετε τον εαυτό του στην υπηρεσία της κυβέρνησης και της πατρίδας. Ας γινόταν ο ίδιος αντιπρόεδρος, μαζί με τον Κουβέλη κι ας έβαζε δύο – τρία στελέχη του σε υπουργεία. Όχι να κάνει την… πάπια πριν δύο μήνες και τώρα να ζητά και τα ρέστα.
Όμως, πίστευε, και ίσως το ευχόταν, ότι η κυβέρνηση Σαμαρά θα αποτύχει, θα καταρρεύσει και θα έρθει ο ίδιος καβάλα στ’ άλογο να σώσει την πατρίδα. Αμ δεν είναι έτσι. Η πατρίδα κινδυνεύει και δεν έχει χρόνο να παίζει μικροπολιτικά και μικρόψυχα παιχνιδάκια.
Ζητά επίσης, να γίνονται συχνά συσκέψεις των αρχηγών για να συναποφασίζονται τα πάντα. Όταν όλοι γνωρίζουν ότι οι συσκέψεις είχαν καταντήσει επικοινωνιακά τεχνάσματα προκειμένου να βγαίνει ο κ. Βενιζέλος και να κάνει δηλώσεις. Προκειμένου να μην ξεχάσει ο κόσμος ότι υπάρχει, έπρεπε να βρει ένα τρόπο να βγαίνει στα κανάλια. Έστω κι αν όλα ήταν κενολογίες.
Κανείς δε λέει ότι τα μέτρα δεν πρέπει να έχουν τη σύμφωνη γνώμη και των τριών, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε έχουν ήδη συμφωνηθεί, μην παίζουμε με τις λέξεις. Γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός αποφάσισε να γίνει η σύσκεψη την Κυριακή ώστε να μην έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με το ΠΑΣΟΚ.
Όμως, εν πάση περιπτώσει, ο κ. Βενιζέλος, ο πιο αποτυχημένος υπουργός Οικονομικών και διαπραγματευτής για το συμφέρον της Ελλάδας, δεν έχει δικαίωμα ούτε να ομιλεί, ούτε να κάνει κριτική. Όμως, φαίνεται ότι άρχισε να ζορίζεται γιατί έχει κι ένα άλλο πρόβλημα. Φοβάται τις συγκρίσεις με τον πρωθυπουργό αλλά και με τον Γ. Στουρνάρα. Φοβάται μην πετύχουν και σώσουν την Ελλάδα και τότε αυτός τι ρόλο θα έχει στο πολιτικό σκηνικό; Γιατί τότε θα γίνει στην κυριολεξία ΚΟΔΗΣΟ και θα εξαφανιστεί.
Ολόκληρο το non paper του ΠΑΣΟΚ έχει ως εξής:
1. Η κυβέρνηση δεν είναι μονοκομματική και ως κυβέρνηση συνεργασίας, στηρίζεται στην κοινοβουλευτική εμπιστοσύνη τριών κομμάτων.
2. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των τριών κομμάτων είναι που σηκώνει το πολιτικό βάρος για την πορεία της χώρας. Αν κάποιοι συνεργάτες του κ. Σαμαρά πιστεύουν ότι «όλο το πολιτικό βάρος το αναλαμβάνει ο Πρωθυπουργός», κάνουν πολύ μεγάλο λάθος και αγνοούν βασικούς δημοκρατικούς και κοινοβουλευτικούς κανόνες, καθώς και αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία. Αντί οι κύκλοι του Μεγάρου Μαξίμου να επιδιώκουν να «στενέψει» ο κύκλος αυτών που κουβαλούν το βάρος, θα έπρεπε να επιδιώκουν τη διεύρυνσή του σε εθνική βάση με μία συνεχή πρόσκληση εθνικής συνευθύνης και προς την αντιπολίτευση.
3. Είναι αφελείς όποιοι προσδοκούν άμεσα πολιτικά οφέλη που νομίζουν ότι θα τα κεφαλαιοποιήσει η ΝΔ. Η πορεία της χώρας θα είναι δύσκολη και χρειάζεται διορατικότητα και στρατηγικός σχεδιασμός για να πετύχουμε τους εθνικούς μας στόχους. Θυμίζουμε ότι αρχική πρόταση του ΠΑΣΟΚ ήταν να τεθεί ευθύς εξαρχής το ζήτημα της παράτασης του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής, κάτι που προβλέπεται ρητά στη δανειακή σύμβαση σε περίπτωση βαθύτερης ύφεσης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε η δημοσιονομική προσαρμογή να γίνει πιο φιλική για την ανάπτυξη και τον πολίτη με το άπλωμα των μέτρων σε τέσσερα χρόνια (2013-2016). Το ΠΑΣΟΚ σεβάστηκε την επιλογή του Πρωθυπουργού να αποφασιστεί πρώτα ο πλήρης κατάλογος των μέτρων και μετά να τεθεί το ζήτημα της παράτασης. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνεί.
4. Η συνεργασία του κ. Σαμαρά με τους αρχηγούς των δύο άλλων κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση δεν συνιστά «κηδεμονία», αλλά δημοκρατική υποχρέωση και εγγύηση για τη διασφάλιση της ενότητας και της προοπτικής της κυβέρνησης, καθώς και επίδειξη σεβασμού προς τη Βουλή και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες λειτουργούν κυβερνήσεις συνεργασίας που προϋποθέτουν μια διαφορετική κουλτούρα από αυτήν που απηχούν οι «κύκλοι του Μαξίμου».
5. Αυτό που έχουν ζητήσει κατ’ επανάληψη ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Κουβέλης από τον κ. Σαμαρά είναι να γίνονται συναντήσεις ακριβώς στρατηγικού χαρακτήρα, γιατί έως τώρα οι συναντήσεις που έχουν γίνει ήταν διαχειριστικού και αποσπασματικού χαρακτήρα με ευθύνη του Πρωθυπουργού, είτε για τα μέτρα, είτε για τα ναυπηγεία, είτε για τις ιδιωτικοποιήσεις. Αυτό όμως που πρέπει να συζητηθεί και κυρίως να τηρηθεί είναι το γενικό στρατηγικό πλαίσιο.
6. Εάν οι «κύκλοι του Μαξίμου» θεωρούν ότι ενισχύεται η εικόνα του Πρωθυπουργού, στηρίζεται η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης και εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της χώρας με το να μην πραγματοποιηθεί η συνάντηση των τριών αρχηγών, ώστε να υπάρξει συντονισμός ενεργειών και θέσεων, πριν το νέο κύκλο συναντήσεων με την τρόικα και πριν το άτυπο Eurogroup της 14/9 στη Λευκωσία, όπου πρέπει να παρουσιαστεί ο κατάλογος των μέτρων, κάνουν οφθαλμοφανές λάθος, το οποίο βλάπτει την κυβέρνηση και τη χώρα και όχι το ΠΑΣΟΚ.
7. Είναι ανεξήγητο το γεγονός ότι παρότι έχουν περάσει δυόμισι μήνες από τον σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας δεν συγκροτήθηκε και δεν λειτούργησε η Εθνική Ομάδα Διαπραγμάτευσης (Εθνική Επιτροπή Οικονομικού Στρατηγικού Σχεδιασμού), παρότι είχε συμφωνηθεί ως βασικό στοιχείο της προγραμματικής σύγκλισης των τριών κομμάτων.
8. Είναι απορίας άξιο γιατί δείχνουν νευρικότητα οι «κύκλοι του Μεγάρου Μαξίμου» σε σχέση με τη σύνθεση της κυβέρνησης. Η σύνθεση της κυβέρνησης είναι δεδομένη. Θα μπορούσαν να έχουν αξιώσει τα άλλα κόμματα να μην είναι ο κ. Σαμαράς Πρωθυπουργός, αλλά τον αποδέχτηκαν στη θέση αυτή, κάτι που δεν είχε κάνει ο ίδιος το Νοέμβριο του 2011. Συνιστά το λιγότερο πρόκληση να θέτουν τέτοιο θέμα οι «κύκλοι του Μεγάρου Μαξίμου». Ας κάνουν τη δουλειά τους. Ας δώσουν ρυθμό και αποτελεσματικότητα στην Κυβέρνηση και στη Βουλή.
9. Ο Πρωθυπουργός έχει την ευθύνη, αλλά και το προφανές συμφέρον, να διατηρήσει το επίπεδο και το κλίμα συνεργασίας με τα άλλα δύο κόμματα, γιατί αυτό αφορά την κυβέρνηση της οποίας προΐσταται. Είναι συνεπώς πολύ μεγάλο λάθος να κινούνται οι «κύκλοι του Μαξίμου» έτσι σε επικοινωνιακό επίπεδο, διότι με αυτόν τον τρόπο αδικούν την ίδια την κυβέρνηση και δεν βοηθούν την αποτελεσματική διαπραγμάτευση της χώρας με τους διεθνείς εταίρους της.
10. To ΠΑΣΟΚ πιστεύει ότι σε αυτή την συγκυρία περισσότερο από ποτέ η χώρα έχει ανάγκη από μια σταθερή κυβέρνηση συνεργασίας. Είναι αποφασισμένο να διασφαλίσει την κυβερνητική και την πολιτική σταθερότητα γιατί είναι μαθημένο να αναλαμβάνει ευθύνες με μόνο κριτήριο το εθνικό συμφέρον. Αυτό περιμένει και από την Νέα Δημοκρατία.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου