Η επιστροφή στην δραχμή θα αποτελούσε ένα οικονομικό, ιστορικό ατόπημα που θα οδηγήσει στην χρεοκοπία την Ελλάδα και το τραπεζικό σύστημα.
Η επιστροφή στην δραχμή δεν μπορεί να αποτελεί λύση καθώς με κεφαλαιουχικούς όρους δεν προσφέρει εναλλακτικό σχέδιο κεφαλαιακής θωράκισης των τραπεζών.
Η επιστροφή στην δραχμή μπορεί πέραν της καταστροφής να δημιουργήσει και ορισμένα πλεονεκτήματα όπως η δυνατότητα να υποτιμά το νόμισμα η κεντρική τράπεζα αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει υποκατάστατο κεφαλαίων και ρευστότητας.
Ορισμένοι για να στηρίξουν το σενάριο της δραχμής αντιπαραβάλλουν την Ελλάδα με την Αργεντινή η οποία μετά το σοκ της χρεοκοπίας ανέκαμψε σε όρους καθαρού εγχώριου προϊόντος. Στο σοκ βρέθηκε στο -16% και 24 μήνες αργότερα στο 7%.
Ο πληθωρισμός αρχικώς εκτινάχθηκε έως 40% για να υποχωρήσει στο 5-8%.
Επίσης δείκτες όπως current account, gross investment, αλλά και η συμπεριφορά του peso αλλά και των διατραπεζικών επιτοκίων μετά την χρεοκοπία βελτιώθηκαν αισθητά.
Στην περίοδο της χρεοκοπίας το overnight έχει φθάσει κοντά στο 100% για να υποχωρήσει 17 μήνες αργότερα.
Όμως στην Ελλάδα οι διαμορφούμενες συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές ειδικά για το τραπεζικό σύστημα.
Με βάση ορισμένους υπολογισμούς επιστροφή στην δραχμή θα είχε συνολική επίπτωση δηλαδή ζημία περίπου 100 με 120 δις ευρώ δηλαδή το 30% του συνολικού ενεργητικού τους.
Πρωτίστως τι θα χάσουν οι ελληνικές τράπεζες;
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν αδυνατούν να βγουν στις αγορές ούτως ή άλλως.
Το επιχείρημα αυτό όμως αποτελεί και το βασικό επιχείρημα όσων πιστεύουν στην παραμονή στο ευρώ.
Πάνω από τις ελληνικές τράπεζες έχει απλωθεί ένα τεράστιο δίχτυ προστασίας.
Με ρεαλιστικούς όρους από τις 18 τράπεζες στην Ελλάδα οι 15 τράπεζες θα έπρεπε να είχαν κλείσει να είχαν χρεοκοπήσει.
Αυτό δεν έχει συμβεί γιατί οι τράπεζες προστατεύονται από την ΕΕ και την Τρόικα.
Οι ελληνικές τράπεζες δυνητικά θα λάβουν έως 48 δις ευρώ κεφάλαια από την Τρόικα.
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν λάβει 73 δις ευρώ ρευστότητα από την ΕΚΤ.
Επίσης έχουν λάβει 55 ίσως και 60 δις ευρώ ρευστότητα από το ELA της ΤτΕ η οποία στρέφεται στο ευρωσύστημα δηλαδή στην ΕΚΤ και στις άλλες εθνικές κεντρικές τράπεζες για να μπορέσει να χρηματοδοτήσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Δηλαδή η Ευρώπη, το ευρώ μεριμνά ώστε να δοθούν 180 δις ευρώ περίπου στις ελληνικές τράπεζες.
Αν ληφθούν υπόψη και οι πάσης φύσεως διευκολύνσεις τότε η βοήθεια προς το τραπεζικό σύστημα μπορεί να ξεπερνάει τα 200 δις ευρώ.
Αν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ είναι προφανές ότι το τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει.
Με βάση εκτιμήσεις από τις 18 τράπεζες τουλάχιστον οι 10 θα έκλειναν μην μπορώντας να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους.
Η κατάρρευση των τραπεζών θα οδηγούσε σε πολύ βαθειά ύφεση την Ελλάδα και μια χώρα ούσα χρεοκοπημένη ακόμη ένα σοκ θα είχε πολύ μεγαλύτερες συνέπειες από ότι αν εκδηλωνόταν ως μεμονωμένο γεγονός.
Ποιος θα ανακεφαλαιοποιούσε την Εθνική, την Alpha, Eurobank, Πειραιώς; Είναι ξεκάθαρο ότι οι τράπεζες για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν ή κάποιες εξ αυτών τουλάχιστον θα δέσμευαν καταθέσεις ή θα έκλειναν πολύ μεγάλο μέρος της δραστηριότητας τους για να ανταπεξέλθουν όχι στους κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας και ρευστότητας που ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν αλλά για να διασφαλίσουν την επιβίωση τους ως εταιρικά σχήμα λίγες εβδομάδες.
Να αναλογιστεί κανείς ότι τα 130 δις ευρώ ρευστότητας που έχουν αντλήσει οι τράπεζες από την ΕΚΤ και το ELA θα κατέρρεε και μόνο ελάχιστο μέρος αυτών θα μπορούσε να διατηρηθεί.
Να αναλογιστεί κανείς το σοκ στις καταθέσεις καθώς δεν είναι τα όρια ανάληψης που επιβάλλονταν αλλά το γεγονός ότι θα μπορούσε να χαθεί το 30% των καταθέσεων δηλαδή στις 100 χιλ να χαθούν οι 30 χιλιάδες και ταυτόχρονα να μην μπορούν να διασφαλιστούν ούτε οι 70 χιλ.
Στα δάνεια θα ήταν καθολική και επιβεβλημένη η επιβολή μεγάλου haircut.
Δηλαδή οι χρεοκοπημένες ελληνικές τράπεζες καθώς δεν θα διαθέτουν κεφάλαια θα υποστούν haircut στα δάνεια δηλαδή ακόμη μεγαλύτερες ζημίες και το ερώτημα είναι ποιος θα κάλυπτε αυτές τις ζημίες;
Για το τραπεζικό σύστημα η επιστροφή στην δραχμή θα ήταν η απόλυτη καταστροφή.
Δεν αναφερόμαστε στους μετόχους που προφανώς θα έχανα τα χρήματα τους αλλά στην δομή και λειτουργία του τραπεζικού συστήματος.
Χρεοκοπημένες τράπεζες θα αποτελούσαν την χαριστική βολή, την ταφόπλακα έστω και της αμυδρής ελπίδας ότι θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί η οικονομία.
Οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να διασωθούν και να στηριχθούν μόνο μέσα στο πλέγμα προστασίας του ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου